Sommige dingen moet je misschien ook niet doen als je in het buitenland woont.... Foto's op internet bekijken van festivals in Nederland die geweest zijn en waar je graag naar toe ging, is er zo een. Daar wordt je niet vrolijker van. Op de een of andere manier ga je het hierdoor nog meer missen. HET is zo ongeveer alles in Nederland.
Vanochtend keek ik naar een voor mij nieuw programma op tv over buitenlanders, gemaakt door de EO. Ook zoiets wat ik niet moet doen, Nederlandse tv kijken. Want daar ga ik van huilen. Tranen in mijn ogen. Niet dramatisch huilen hoor. Maar gewoon herkenbaar. In Nederland kreeg ik al geregeld tranen in mijn ogen van dit soort programma's, maar dan meer omdat ik een beetje jaloers was op deze mensen die hun bestaan in het buitenland hadden opgebouwd. Of gewoon omdat het mooi is om te zien dat andere mensen een verrasssing krijgen ofzo. Of omdat het gewoonweg ontroerend is. Wat het ook moge zijn.
Op de een of andere manier zend BVN, de zender op de sateliet van Nederland en Vlaanderen, heel veel van dit soort programma's uit. Spoorloos, de Italiaanse droom, Ik vertrek zijn er zo een paar. En nu hebben ze dus iets dat 'Onverwacht bezoek' heet. Mensen die in het buitenland wonen en dan bezoek krijgen van een mevrouw en dan als verrassing komt er een zus of een broer langs, op het einde. Leuk hoor! En dan tranen in mijn ogen hé. Omdat die mensen net als ik ver weg wonen. In een heel ander land.' Alleen hebben die mensen al een heel leven opgebouwd en ben ik daar nog mee bezig.
Ook leuk voor mij is Tante in Marokko. Vond ik vorig jaar al leuk, maar nu nog leuker! Ik zag in Tanger zelfs al een auto met een sticker op de autoruit van het programma. Dan komt het wel heel dicht bij hoor.
'Gezellig naar Marokko' heb ik een keer gezien. Maar daar moet ik het denk ik ook maar bij laten. Ik kreeg plaatsvervangende schaamte toen ze met z'n allen op de camping hier vlakbij stonden en naar een heuse meezinger van Frans Bauer stonden te luisteren onder het genot van een borreltje.
Het was zooooo overdreven Hollands. En dan ook een man er tussen die maar meteen vindt dat ie ook een jelleba aan moet trekken om te integreren. Tja.... het kan.
Eigenlijk zou ik de hele dag naar de Marokkaanse tv moeten kijken. Dan leer ik de taal vanzelf denk ik. Maar het probleem is dat dat een vreselijke saaie zender is. En de Marokkaanse humor is ook een veld apart... En vaak ook hele schreeuwerige series en soaps die dan weer uit Egypte komen. En iedereen die Joris Luyendijk bij 'De wereld draait door' heeft gezien of daar iets over heeft gelezen weet dan dat die een hele aparte vorm van humor hebben.
Dus ik hou het het meest bij MBC en Dubai want die zenden Engelstalig met Arabische ondertiteling uit. MBC heeft 5 zenders, waarvan een echte Arabische: MBC1. MBC 2 draait 24 uur per dag enkel films. MBC 3 is het kindernet, gedeeltelijk in het Engels en het Arabisch. MBC 4 zendt van alles uit, op dit moment ook 3 keer per dag Noor. Een Turkse soap die dan weer in het Arabisch gedubt is en waar ik dus echt niks mee kan. En als laatste is er MBC action. Een zender waar vooral veel actie op te zien is: actiefilms, autoprogramma's, alle vormen en soorten van CSI en Lost, boxen met Hulk Hogan, etc.
Dubai One is een soort Net 5, SBS 6 en Veronica ineen. Daar hebben ze dezelfde programma als jullie die hebben alleen lopen ze hopeloos achter. Dus ik kan alles zo ongeveer weer opnieuw kijken.
En af en toe, een paar x per week, zet ik hem op BVN. Het Beste van Vlaanderen en Nederland.
donderdag 31 juli 2008
donderdag 10 juli 2008
Economie
Elke keer als ik over het Plein van 20 Augustus rij of wandel, dan vraag ik me af hoe die vrouwen daar dat toch doen.
Er zitten namelijk heel veel vrouwen langs de rand van het ronde plein, op het voetgangersgedeelte in het midden, te wachten. Te wachten op een potentiele werkgever. Vaak maar voor een dag. En vaak zitten ze daar uren om aan het eind van de (mid)dag onverrichter zaken terug naar huis te gaan.
Nee, het gaat hier niet om prostitutie, alhoewel een enkeling dat zeker niet zal uitsluiten..., het gaat hier om schoonmaaksters. Hulp in de huishouding zoals wij dat zo mooi noemen. Oh nee, tegenwoordig heet dat de interieurverzorgster. Nog veel mooier!
Hier krijgen ze niet veel betaald. Ze zijn blij als ze werk kunnen krijgen. Dat is namelijk eten op tafel. Als er wel eens een auto stopt als ik er toevallig in de buurt ben, dan stormen er 4 à 5 vrouwen op de man af (meestal is het een man namelijk valt me op) en die kiest er dan maar een uit. Het zal vast lukraak zijn, want hoe weet je of iemand goed is...
Die vrouw gaat dan met de man mee naar zijn huis en gaat schoonmaken. Als ze goed bevalt heeft ze kans dat ze voor vast in dienst wordt genomen... Maar dat alles uiteraard gewoon op mondelinge afspraak.
Veel vaker gebeurt het dan het eenmalig is. Dus de vrouw in kwestie weet vaak al dat dit de enige keer in het huis is. Het gebeurt dan ook wel dat er tijdens het schoonmaken ietwat grondig wordt schoongemaakt en er een mobiele telefoon, een gouden ring of iets dergelijks in een zak verdwijnt. De vrouw verdwijnt dan een tijdje van dit plein en laat haar gezicht op een later tijdstip weer zien.
Tenminste, als ik de verhalen van de mensen hier moet geloven. Maar het zijn ook de verhalen van de mensen die de vrouwen weleens hebben ingehuurd, dus het kan zomaar waar zijn. De andere kant kan ook waar zijn: dat de man seks wilde met de vrouw en dat zij weigerde. Dat ze moeite moest doen om onder hem uit te komen, of dat misschien wel niet echt lukte... Dat zij hem uit wraak bestolen heeft. Het kan allemaal waar zijn, want over dit soort dingen wordt hier niet gepraat. Ze bestaan eigenlijk niet echt.
Ook heb je hier mannen die hun diensten als loodgieter, bouwvakkers, schilders, e.d. aanbieden. Die staan dan langs de weg met hun spullen en om aan te tonen wat ze doen, hebben ze b.v. een ontmantelde geiser met een doucheslang voor zich staan... Het inhuren van hen gaat op dezelfde wijze. Over hen heb ik echter geen vreemde verhalen gehoord, behalve dat er natuurlijk een hoop beunhazen tussen zitten... De echte goeie loodgieters die hebben altijd wel werk, das mond op mond reclame. Ook hier werkt dat zo.
Hier hebben 5 mensen het werk van 1 persoon. Werkverschaffing. Tenminste als je naar Nederland zou kijken. En al die mensen krijgen een beetje uitbetaald. Ze kunnen allemaal net eten en drinken en hun familie onderhouden, hetzij minimaal. Maar ze kunnen het.
Hier is het een lage loon land. Ik heb geen kaas gegeten van economie en vraag me dan ook vaak af hoe je zo'n land nou wel op de rails krijgt.
Mijn schoonzus werkt als naaister in een enorm atelier in de haven. Met wel 1000 werkneemsters. Dat is me daar een herrie dat je er gek van wordt. Zij gaat er elke dag, 6 dagen in de week, naar toe en werkt minstens 44 uur per week. Ze verdient haar geld daarmee en neemt maandelijks zo'n 1800 dirham mee naar huis. Ze is trots, want ze verdient haar eigen geld en kan op deze manier spullen aanschaffen. Ze koopt leuke nieuwe kleren en ze gaat regelmatig shoppen bij de hypermarché Marjane.
Maar dit werk kun je ook door machines laten doen... Dan ontsla je al die werknemers en dan installeer je een paar van die enorme naaimachines en dan zet je er 100 werkneemster neer. Er was zelfs sprake van dat dit zou gebeuren. Maar de overheid steekt hier stokjes voor. Want wat moet dit land met 900 extra werkloze vrouwen? Van 1 bedrijf... Laat staan als ze massaal overgaan op machines... Dan wordt het hier een drama.
De meeste mensen hier zijn ongeschoold. Of wel wat geschoold, maar tot ze konden lezen en schrijven. Daarna was het genoeg en kon en kan je gaan werken. Ze hebben geen ander vak geleerd dan het werk waar ze in opgroeiden.
Ga je dan al die vrouwen aan de kant van de weg zetten voor schoonmaakster? En alle mannen aan de kant als bouwvakker?
Bouwvakkers hebben ze hier altijd hard nodig. Ze werken met z'n honderden tegelijk aan de gebouwen. Maar wat als ze net zoals bij ons gaan bouwen??? Met veel grote machines enzo. En met geprefabriceerde platen in plaats van bakstenen en metselwerk. Wat doe je dan met al die bouwvakkers?
Hoe deden ze dat toch vroeger? Toen de industriële revolutie een feit werd? Toen de mensen van kleine bedrijfjes massaal op straat kwamen te staan. En later met de lopende band? Hoe trok zich dat langzaamaan vanzelf weer recht? Toen had je nog geen grote steden zoals die er nu zijn. Nu ook trekken mensen van de dorpen naar de stad.
Ik heb duidelijk nooit op zitten letten bij economie. Want hier zou toch een oplossing voor moeten zijn. Maar welke...?
Er zitten namelijk heel veel vrouwen langs de rand van het ronde plein, op het voetgangersgedeelte in het midden, te wachten. Te wachten op een potentiele werkgever. Vaak maar voor een dag. En vaak zitten ze daar uren om aan het eind van de (mid)dag onverrichter zaken terug naar huis te gaan.
Nee, het gaat hier niet om prostitutie, alhoewel een enkeling dat zeker niet zal uitsluiten..., het gaat hier om schoonmaaksters. Hulp in de huishouding zoals wij dat zo mooi noemen. Oh nee, tegenwoordig heet dat de interieurverzorgster. Nog veel mooier!
Hier krijgen ze niet veel betaald. Ze zijn blij als ze werk kunnen krijgen. Dat is namelijk eten op tafel. Als er wel eens een auto stopt als ik er toevallig in de buurt ben, dan stormen er 4 à 5 vrouwen op de man af (meestal is het een man namelijk valt me op) en die kiest er dan maar een uit. Het zal vast lukraak zijn, want hoe weet je of iemand goed is...
Die vrouw gaat dan met de man mee naar zijn huis en gaat schoonmaken. Als ze goed bevalt heeft ze kans dat ze voor vast in dienst wordt genomen... Maar dat alles uiteraard gewoon op mondelinge afspraak.
Veel vaker gebeurt het dan het eenmalig is. Dus de vrouw in kwestie weet vaak al dat dit de enige keer in het huis is. Het gebeurt dan ook wel dat er tijdens het schoonmaken ietwat grondig wordt schoongemaakt en er een mobiele telefoon, een gouden ring of iets dergelijks in een zak verdwijnt. De vrouw verdwijnt dan een tijdje van dit plein en laat haar gezicht op een later tijdstip weer zien.
Tenminste, als ik de verhalen van de mensen hier moet geloven. Maar het zijn ook de verhalen van de mensen die de vrouwen weleens hebben ingehuurd, dus het kan zomaar waar zijn. De andere kant kan ook waar zijn: dat de man seks wilde met de vrouw en dat zij weigerde. Dat ze moeite moest doen om onder hem uit te komen, of dat misschien wel niet echt lukte... Dat zij hem uit wraak bestolen heeft. Het kan allemaal waar zijn, want over dit soort dingen wordt hier niet gepraat. Ze bestaan eigenlijk niet echt.
Ook heb je hier mannen die hun diensten als loodgieter, bouwvakkers, schilders, e.d. aanbieden. Die staan dan langs de weg met hun spullen en om aan te tonen wat ze doen, hebben ze b.v. een ontmantelde geiser met een doucheslang voor zich staan... Het inhuren van hen gaat op dezelfde wijze. Over hen heb ik echter geen vreemde verhalen gehoord, behalve dat er natuurlijk een hoop beunhazen tussen zitten... De echte goeie loodgieters die hebben altijd wel werk, das mond op mond reclame. Ook hier werkt dat zo.
Hier hebben 5 mensen het werk van 1 persoon. Werkverschaffing. Tenminste als je naar Nederland zou kijken. En al die mensen krijgen een beetje uitbetaald. Ze kunnen allemaal net eten en drinken en hun familie onderhouden, hetzij minimaal. Maar ze kunnen het.
Hier is het een lage loon land. Ik heb geen kaas gegeten van economie en vraag me dan ook vaak af hoe je zo'n land nou wel op de rails krijgt.
Mijn schoonzus werkt als naaister in een enorm atelier in de haven. Met wel 1000 werkneemsters. Dat is me daar een herrie dat je er gek van wordt. Zij gaat er elke dag, 6 dagen in de week, naar toe en werkt minstens 44 uur per week. Ze verdient haar geld daarmee en neemt maandelijks zo'n 1800 dirham mee naar huis. Ze is trots, want ze verdient haar eigen geld en kan op deze manier spullen aanschaffen. Ze koopt leuke nieuwe kleren en ze gaat regelmatig shoppen bij de hypermarché Marjane.
Maar dit werk kun je ook door machines laten doen... Dan ontsla je al die werknemers en dan installeer je een paar van die enorme naaimachines en dan zet je er 100 werkneemster neer. Er was zelfs sprake van dat dit zou gebeuren. Maar de overheid steekt hier stokjes voor. Want wat moet dit land met 900 extra werkloze vrouwen? Van 1 bedrijf... Laat staan als ze massaal overgaan op machines... Dan wordt het hier een drama.
De meeste mensen hier zijn ongeschoold. Of wel wat geschoold, maar tot ze konden lezen en schrijven. Daarna was het genoeg en kon en kan je gaan werken. Ze hebben geen ander vak geleerd dan het werk waar ze in opgroeiden.
Ga je dan al die vrouwen aan de kant van de weg zetten voor schoonmaakster? En alle mannen aan de kant als bouwvakker?
Bouwvakkers hebben ze hier altijd hard nodig. Ze werken met z'n honderden tegelijk aan de gebouwen. Maar wat als ze net zoals bij ons gaan bouwen??? Met veel grote machines enzo. En met geprefabriceerde platen in plaats van bakstenen en metselwerk. Wat doe je dan met al die bouwvakkers?
Hoe deden ze dat toch vroeger? Toen de industriële revolutie een feit werd? Toen de mensen van kleine bedrijfjes massaal op straat kwamen te staan. En later met de lopende band? Hoe trok zich dat langzaamaan vanzelf weer recht? Toen had je nog geen grote steden zoals die er nu zijn. Nu ook trekken mensen van de dorpen naar de stad.
Ik heb duidelijk nooit op zitten letten bij economie. Want hier zou toch een oplossing voor moeten zijn. Maar welke...?
woensdag 2 juli 2008
Klagen
Mag ik even klagen? Ja? Mag het??? Fijn! Want wat is het godvergeten warm zeg!!!! Buiten branden de temperaturen 36 graden een gat in het asfalt, en binnen smelt alles want de temperatuur hier komt niet onder de 30 graden.... ai ai ai wat een warmte!
Ja ja, ik weet het! Degene die mij kennen en die mij altijd hoorde klagen over de kou en van 'geef mij maar 30 graden. Heerlijk!', ja, die lachen nu in hun vuistje! Lach maar hoor!!! Ik heb het gewoon warm. En als echte Hollandse hoor ik toch gewoon te klagen? Ik las het vandaag nog in de Nieuwe Revu: Nederlanders zijn een klaagvolk! Mijn man zegt het ook altijd: al die Hollanders, het enige wat ze kunnen is klagen!
En das waar!!! We klagen ons suf! Het weer is niet goed: te warm, te koud, teveel regen, geen regen. We zijn vaak nergens echt tevreden over. Dan hebben we het in Nederland dus echt enorm goed en dan is het nog niet goed genoeg!
Eerlijk........... Ik schaam me er soms voor. Want weet je..., hier klaagt namelijk bijna niemand. Mijn man is al door mij besmet en die betrapt zichzelf er soms op dat ie loopt te klagen, maar over het algemeen... Hoe miserabel de mensen het ook hebben, ze blijven lachen!
En het is waar hoor! Er zijn een hoop mensen die echt niks hebben. En toch zijn ze blij! Blij dat de zon is gaan schijnen, dat ze weer zijn wakker geworden en blij dat ze weer een dag hebben om in te leven! Daar bedanken ze God dagelijks voor.
De Nederlandse Marokkanen hier (en de echte Hollanders)... sommigen klagen steen en been!Het werk is niet goed, ze verdienen niet genoeg, de uren zijn te lang, etcetera. En dan schaam ik me. Want ik ben een van hen...
En hier werken de mensen zich een slag in de rondte en dan nog zijn ze blij met wat ze hebben. Ze zijn blij met de 180 euro in de maand die ze thuisbrengen en waar ze hun kroost van te eten geven. Ze hebben geen goed leven, maar ze maken er het beste van.
Wij hebben een rood paspoort, wij kunnen gaan en staan waar we willen. Zij hier hebben een groen paspoort en daarmee kun je enkel met de graties van ambassades en een hoop geld minder wellicht een land mee in... Wij worden nergens de toegang geweigerd! Wij als Europeanen worden overal gerespecteerd, wij hebben de overheid die voor ons sociale zekerheid betalen. Hier kennen ze het woord sociale zekerheid zowat niet... Wij krijgen vakanties gewoon doorbetaald. Gewoon? Ja, gewoon.
Wij hebben verzekeringen die niemand hier heeft, want er is geen geld om je te kunnen verzekeren. Als je ziek wordt ga je naar de dokter. Operaties worden betaald door de zorgverzekeraar. Hier zijn operaties niet te betalen... want men is 9 van de 10 keer niet verzekert.
Maar toch loopt te lachen. Niemand klaagt.
De mensen die er echt last van hebben die zorgen dat hun toekomst beter kan worden door bijvoorbeeld de oversteek naar Europa te maken. Of proberen dat in ieder geval.
De mensen hier......... die hebben echt iets te klagen. Niet wij, de rijken! Echter wij hebben van ons klagen ons werk gemaakt. En daar schaam ik me soms voor... Maar ik heb het nog steeds warm.
Ja ja, ik weet het! Degene die mij kennen en die mij altijd hoorde klagen over de kou en van 'geef mij maar 30 graden. Heerlijk!', ja, die lachen nu in hun vuistje! Lach maar hoor!!! Ik heb het gewoon warm. En als echte Hollandse hoor ik toch gewoon te klagen? Ik las het vandaag nog in de Nieuwe Revu: Nederlanders zijn een klaagvolk! Mijn man zegt het ook altijd: al die Hollanders, het enige wat ze kunnen is klagen!
En das waar!!! We klagen ons suf! Het weer is niet goed: te warm, te koud, teveel regen, geen regen. We zijn vaak nergens echt tevreden over. Dan hebben we het in Nederland dus echt enorm goed en dan is het nog niet goed genoeg!
Eerlijk........... Ik schaam me er soms voor. Want weet je..., hier klaagt namelijk bijna niemand. Mijn man is al door mij besmet en die betrapt zichzelf er soms op dat ie loopt te klagen, maar over het algemeen... Hoe miserabel de mensen het ook hebben, ze blijven lachen!
En het is waar hoor! Er zijn een hoop mensen die echt niks hebben. En toch zijn ze blij! Blij dat de zon is gaan schijnen, dat ze weer zijn wakker geworden en blij dat ze weer een dag hebben om in te leven! Daar bedanken ze God dagelijks voor.
De Nederlandse Marokkanen hier (en de echte Hollanders)... sommigen klagen steen en been!Het werk is niet goed, ze verdienen niet genoeg, de uren zijn te lang, etcetera. En dan schaam ik me. Want ik ben een van hen...
En hier werken de mensen zich een slag in de rondte en dan nog zijn ze blij met wat ze hebben. Ze zijn blij met de 180 euro in de maand die ze thuisbrengen en waar ze hun kroost van te eten geven. Ze hebben geen goed leven, maar ze maken er het beste van.
Wij hebben een rood paspoort, wij kunnen gaan en staan waar we willen. Zij hier hebben een groen paspoort en daarmee kun je enkel met de graties van ambassades en een hoop geld minder wellicht een land mee in... Wij worden nergens de toegang geweigerd! Wij als Europeanen worden overal gerespecteerd, wij hebben de overheid die voor ons sociale zekerheid betalen. Hier kennen ze het woord sociale zekerheid zowat niet... Wij krijgen vakanties gewoon doorbetaald. Gewoon? Ja, gewoon.
Wij hebben verzekeringen die niemand hier heeft, want er is geen geld om je te kunnen verzekeren. Als je ziek wordt ga je naar de dokter. Operaties worden betaald door de zorgverzekeraar. Hier zijn operaties niet te betalen... want men is 9 van de 10 keer niet verzekert.
Maar toch loopt te lachen. Niemand klaagt.
De mensen die er echt last van hebben die zorgen dat hun toekomst beter kan worden door bijvoorbeeld de oversteek naar Europa te maken. Of proberen dat in ieder geval.
De mensen hier......... die hebben echt iets te klagen. Niet wij, de rijken! Echter wij hebben van ons klagen ons werk gemaakt. En daar schaam ik me soms voor... Maar ik heb het nog steeds warm.
Abonneren op:
Reacties (Atom)