Buitje

Net toen ik dacht waar zal ik nou nog eens over schrijven diende het volgende onderwerp zich aan. Op een dienblaadje geserveerd. Nou zeg maar gerust dienblad! Want wat een fikse regenbui zou zijn gedurende de hele dag werd een hel voor velen.

Donderdag had ik in de oude stad afgesproken met een nieuwe kennis van me, Peter. Een man die hier een maison d'hôtes heeft geopend (http://www.maison-arabesque.com/). In de ochtend regende het nog niet zo maar tegen de tijd dat ik samen met Marouan de deur uitging werden de buitjes wel al wat fikser. We zaten bij McDonalds onze lunch naar binnen te werken voordat ik naar mijn afspraak zou gaan en we zagen het pleintje veranderen in een klein zwembad. We weten dat de drainage hier niet al te best is dus dat was volgens ons vast de reden.

Rond drie uur was ik in medina qdima, de oude stad en streek neer in een van de stoelen in een café vlakbij het raam waar je precies uitkeek op het kleine pleintje Petit Socco. De regen leek niet minder te worden... Soms werd het iets minder om daarna nog harder weer terug te komen. Als je zo gezellig zit te kletsen heb je ook echt geen weet van het feit dat er elders in de stad wellicht overstromingen ontstaan.
Marouan was terug naar huis gegaan: Nederlands kletsen met een Nederlander doe je maar lekker alleen. Hij belde me op en drukte me op het hard om toch maar snel naar huis te komen. Hij zou een taxi nemen en me ophalen. Een dik uur later was ie er echter nog niet. Peter en ik namen afscheid en ik liep naar Grand Socco. Marouan had nog steeds geen taxi en het bericht was nu: "niemand wil me meer brengen. Er rijden geen taxi's meer. Niemand durft het risico te nemen". Ik begon me nu wel echt af te vragen welk risico... Want ja, het regende wel, maar dat er overstromingen aan de gang waren, daar wist ik niets van.
Marouan besloot me lopend te komen halen. Want ik kan wel alleen terug naar huis lopen, m.a.w. ik weet de weg wel, maar er waren hele delen onder water komen te staan op de weg die ik altijd neem. Ik moest dus een hele omweg nemen en Marouan kwam me halen. Ik wachtte in een klein cafeetje wat bij Cinema Rif behoort en dronk een Casablanca biertje.
Nog voordat die op was stond een druipend natte Marouan voor me neus. Hij leek echt een verzopen kat... 3 minuten in deze regen zorgt voor een natte onderbroek, laat staan een dik half uur lopen...
Het was inmiddels een uur of 6 en donker en we gingen op weg. Hoe verder we uit het centrum raakten hoe meer ik de gevolgen van deze zware regenval zag. Omdat Tanger hoog ligt en lage gedeeltes heeft stroomde het water dus heel enthousiast naar lager gelegen plekken.
Ik had een paraplu en dat hielp, maar het hebben van droge voeten had ik al op de Grand Socco voor ik naar Cinema Rif ging, opgegeven.
We moesten echt een heel stuk omlopen. Het bleek namelijk dat in mijn buurt Souani een soort van rivier van anderhalve meter hoog was ontstaan. Auto's en huisraad dreven door de straat. Uiteindelijk hield halverwege de wandeling de stroom er mee op, het werd dus nog donkerder op straat en dit was toch wel een teken van behoorlijke ernst.
Hoe verder we liepen, dieper onze wijk in, hoe harder het water stroomde. We moest op sommige delen echt heel voorzichtig te werk gaan en enkel in het voetspoor van anderen lopen. Alle putten op de weg waren namelijk opengezet om de stroom water enigszins onder controle te krijgen. Maar er was zulke heftige regenval dat die putten het allemaal niet konden bijhouden en je dus niet kon zien waar je liep. Daarnaast deed mijn paraplu ook zijn werk als stok om op de weg te prikken om te zien of het veilig is of niet. Je zou namelijk makkelijk in zo'n put kunnen vallen en verzuipen. Je wordt dan gewoon meegesleurd. We waden regelmatig door stukken van 40 à 50 centimeter water. Hier en daar waren echt gevaarlijke plekken en moest je 1 voor 1 schuifelend over een stoeprand, ervoor zorgend dat je niet zou uitglijden of vallen. Vrouwen en meisjes die het er moeilijk mee hadden en er niet doorheen kwamen werden op de rug genomen en later afgezet.
Zo kwamen we al schuifelend thuis aan! Zeiknat! Mijn schoonmoeder en -zusje deden de deur open en lagen in een deuk van hoe nat we waren. We hebben alles uitgetrokken en zijn snel naar ons appartementje gegaan om daar de schade op te nemen... Gelukkig viel het wel mee. Voor vertrek hadden we alle stekkers eruit getrokken zodat er bij regenval binnen tenminste geen kortsluiting kon ontstaan.
Het liep op diverse plekken langs de muren of kwam door het plafond. We hebben met handdoeken alles opgedept en laten liggen tegen meer regenval. De bank hadden we deels opgeruimd omdat het er langs de muur regende.
We hadden geen elektriciteit, dus we moesten heel romantisch, met kaarsjes werken. Gelukkig had ik een tijd geleden een heleboel dikke kaarsen meegenomen vanuit Nederland. En zo kwam het dat ik stond te koken bij kaarslicht, aten we bij kaarslicht en zaten we, heel knus, op het bed spelletjes te spelen bij kaarslicht.
Pas de volgende dag om 12 uur deed het licht het weer en hebben we dus 18 uur zonder licht gezeten. Maar als je weet dat er tenminste 4 mensen alleen al in Tanger zijn omgekomen, dan ben je heel dankbaar dat dat je enige discomfort was...

(Het stukje hieronder spreekt nog over 2 mensen, maar we weten inmiddels dat het er tenminste 4 zijn. Daarnaast zijn er nog mensen vermist.)

"Overstromingen in Marokko; 17 doden
(Novum/AP) - In Marokko zijn de afgelopen dagen zeker zeventien mensen om het leven gekomen bij overstromingen tengevolge van zware regenval.
Elf doden vielen in de noordoostelijke regio Nador, zei het ministerie van binnenlandse zaken. Veel huizen stortten daar in of kwamen onder water te staan door overstromingen die zich donderdag en vrijdag voordeden.
In het noordelijke Tanger, waar meerdere wijken onder water kwamen te staan, vielen twee doden. Wegen waren onbegaanbaar en scholen bleven gesloten.
Drie bejaarden en een jongen van 8 kwamen om in Oudja, bij de grens met Algerije.
Eerder deze maand vielen in Algerije dertig doden bij ongebruikelijke overstromingen aan de rand van de Sahara."
Uit: Novum
zaterdag, 25 oktober 2008

Onderstaande video's zijn gemaakt door ons nichtje. Ze heeft ze vanaf haar balkon opgenomen. Ze zijn erg schokkerig maar zo hebben jullie een klein idee. Dit is nog in de middag. Nog niet zo heel veel aan de hand dus...