Spannend spannend spannend. Ik weet het, schande dat ik al zo lang niet meer heb geschreven. Maar we waren heerlijk samen. We hebben de afgelopen maanden een heerlijke tijd gehad! Marouan was hier 3 maanden en hij heeft meteen maar alles meegemaakt. De herfst, de 1e verjaardag van Hind, mijn verjaardag -die we amper gevierd hebben-, Sinterklaas, de winter, de kerst en als laatste oud en nieuw. Met z'n helse kabaal. Voor vele buitenlanders, zo ook voor Marouan, nauwelijks te bevatten.
Ondertussen heeft Marouan hard Nederlands gestudeerd en de inburgeringsvragen met bijbehorende foto's uit z'n hoofd geleerd. Dat is wel een van de makkelijkere onderdelen van het examen. Sommige dingen niet echt verklaarbaar, maar goed... Toch, het blijft raar dat de koninging niet een keer bij naam genoemd wordt, maar dat je Maxima wel moet kennen.
We zijn ook nog een heerlijk dagje (met een overnachting) naar Dusseldorf geweest. Wat een leuke stad is dat toch!
Twee januari kwam aan ons fijne samen zijn, zoals we dat graag hebben, een einde. Tijd om terug te keren naar de werkelijkheid. De dagen van het kort verblijf visum waren op.
Tijd om te gaan werken aan fase nummer 2: het inburgeringsexamen halen.
Zeventien januari was het zo ver. Marouan kwam, zag en overwon uiteraard. Ik had ook niet anders verwacht! Na al die tijd dat we al samen zijn en na zijn tijd hier in Nederland kan hij zich al best aardig redden. Hij wordt regelmatig de weg gevraagd en die legt ie dan ook braaf uit. Als het niet al te moeilijk is, gewoon in het Nederlands.
Nu ben ik net bezig geweest om al onze papieren goed te verzamelen en die richting de IND te krijgen. Want het wordt nu tijd om ons gezinnetje weer compleet te krijgen. Fase nummer 3.
Dus nu is het spannend, spannend, spannend!
Ik kan je vertellen dat het alleenstaand moederschap waar ik nu even in zit, me best zwaar valt. Hind die mist haar vader ook verschrikkelijk. Zo klein en toch erg merkbaar. De eerste dagen echt zoekend naar hem. Op Skype raakt ze het scherm aan en zegt iets als baba/papa. Ze weet dus dat dat haar papa is. Voor mij hartverscheurend dat te moeten zien.
Maar we moeten hier even door heen. We weten waar we het voor doen! Voor onze toekomst, maar vooral die van onze kleine Hind.
Duim maar voor ons!!!!
