Even op vakantie

Jawel!!!! Eindelijk naar Nederland! Lekker even mijn familie en vrienden zien, fietsen, wandelen door mijn oude vertrouwde Leiden! Lekker eten wat ik hier gemist heb. Gewoon even lekker in Nederland zijn.
Meerdere mensen vragen me of Marouan ook mee komt. Daar kan ik echt kort en bondig over zijn, namelijk: nee!
Het wordt je zo ongeveer Godsonmogelijk gemaakt om naar Nederland te komen. Wie nog naar Nederland wil is eigenlijk gek, maar das mijn mening.
Wat je voor een kort verblijf al niet moet doen om überhaupt in aanmerking te komen is echt ongelofelijk!

Ja, ik weet het: de meeste Nederlanders zullen daar dolblij mee zijn, want wat moet je met al die buitenlanders? Maar zelfs voor een korte vakantie is het lastig. En dat is jammer. Want het enige wat ik wil is mijn man een indruk geven van Nederland en dan gaan we daarna weer gewoon terug naar Marokko hoor!

Om je een indruk te geven van wat er geregeld moet worden zal ik proberen het zo kort mogelijk te schetsen.
Om een visum aan te vragen moet je een afspraak maken bij de ambassade in Rabat en dat moet je minimum 3 maanden voor het geplande vertrek regelen. Je moet er, uiteraard, voor zorgen dat je alle benodigde papieren (origineel en kopieën) hebt.
Let wel: de aanvraag kan dus afgewezen worden. Dan ben je je geld van de aanvraag à € 60,00 in ieder geval kwijt, laat staan eventueel geboekte tickets (alhoewel daar wellicht weer met een annuleringsverzekering het een en ander te regelen valt).

Wat je sowieso verplicht moet aanleveren zijn:
* Een recente pasfoto volgens de nu geldende normen - dus een hoofddoek? Je oren moeten eruit! Da's te regelen... Kwestie van pasfotootjes laten maken.
* Een paspoort - da's ook te regelen: geval van aanvragen op het gemeentehuis en 500 dh betalen.
* Je Marokkaanse identiteitskaart en een kopietje hiervan - hebben we!
* Bewijs van burgerlijke staat - in ons geval dus de huwelijksakte en die hebben we, vertaald en wel.
* Bankafschriften van de afgelopen vijf maanden - helaas.... wij hebben (nog) geen bank, dus geen bankafschriften.... daar gaat deze voorwaarde al!
* Een reisverzekering met een dekking van minimaal 30.000 Euro voor noodhulp, repatriëring en ziekenhuisopname. De reisverzekering dient te zijn afgesloten bij Mondial Assistance, Maroc Assistance of AXA - valt ook af te sluiten.

Hier zijn we dus al gestruikeld, want we hebben nog geen bankrekening, en die afschriften moeten dus ook nog zeker 5 maanden wachten.
Even voor de duidelijkheid: de meerderheid van de mensen hier heeft geen bankrekening. Salarissen worden doorgaans cash uitbetaald of via een cheque. Die in je dan wel bij de bank of het postkantoor, maar daar hoef je geen rekening voor te hebben.
Op dit moment zijn we aan 't kijken welke bank we willen en, belangrijker: welke bank wil ons hebben!

In het geval van een familiebezoek -je kan kiezen tussen familiebezoek en officieel bezoek (dus als je voor je werk gaat ofzo)-:

* Een gelegaliseerde uitnodiging voor de duur van het geplande verblijf met een akkoordverklaring voor de hele periode van de uitnodigende partij/garantsteller - M.a.w. mijn vader of moeder (bijvoorbeeld) moet naar het gemeentehuis om een uitnodigingspapier te halen. Die moet gelegaliseerd worden op het gemeentehuis. Die moet naar ons opgestuurd worden en wij moeten die weer naar Rabat meenemen. Ware het niet dat de helft van onze post niet aankomt... dus zeker ben je nooit!
* Toestemming van de echtgenoot of echtgenote van de garantsteller - als die er zijn neem ik aan.
* Kopie van de verblijfsvergunning of identiteitskaart van de garantsteller en echtgenoot/echtgenote of partner - dit spreek voor zich denk ik.
* Loonstroken van de garantsteller van de afgelopen drie maanden - ja, ze willen echt alles weten.
* Werkcontract van de garantsteller - ben benieuwd hoe dat gaat als je gepensioneerd bent...
* Familierelatie met garantsteller via een familieboekje of geboorteakten - hoe dat zit met het feit dat wij getrouwd zijn en het dus om mijn familie gaat en niet die van Marouan weet ik nog niet...

Verder dient nog aangeleverd te worden:
Als je in loondienst werkt:
* Werkgeversverklaring met inbegrip van salaris - hebben we niet. Overigens werken meer dan driekwart van de mensen hier zonder contract of weigert de werkgever zo'n verklaring te geven. * Bewijs van vakantie... ben benieuwd of je werkgever dat bewijs dan wel aan je wil geven.
* CNSS-inschrijvingskaart - da's een kaart waarmee je je pensioen en ziektekostenverzekering betaald.
* CNSS-afdrachtstroken over de laatste drie maanden - je kan die kaart hebben en toch geen werk of je wilt niets betalen...
* Verklaring CNSS waarin het aantal gedeclareerde dagen is genoemd - ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ze hiermee bedoelen...
* Loonstroken over de laatste drie maanden - wederom: als je geen contract hebt, zal je ook wel geen loonstroken ontvangen.

Als je zonder beroep bent of gepensioneerd:
* Bewijs van persoonlijke inkomsten in Marokko (pensioen/eigendommen/bankafschriften/postwissels);
* Onderhoudsverklaring van een familielid (voor huisvrouwen/minderjarigen/ouderen) in het Frans opgesteld;
* Bankafschriften over de laatste drie maanden van de lokale garantsteller.

Kortom, het is een hoop geregel. Op dit moment voldoen we duidelijk niet aan alle eisen...
En zelfs al doe je dat, dan kan je dat dus allemaal hebben ingeleverd en bestaat nog de kans dat je aanvraag wordt afgewezen. Dus moet je je stinkende best doen dat je alle informatie -het liefst in drievoud- kunt aanleveren.
De ambassade is (helaas) een log ambtenarenapparaat.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel fijn vind om de eerste keer sinds mijn aankomst hier alleen naar Nederland te gaan. Ik heb haar gemist. Later komt er een tijd dat ik haar aan mijn man laat zien. En dan heb ik er ook alle tijd voor!

Ramadan, the sequel

Nou de ramadan dus...

Hij begon hier op 2 september. Marokko ligt, naar het schijnt, (bijna) altijd een dag achter en doen ze hem ook (minstens) 1 dag langer dan de rest van de wereld. Het bepalen van wanneer de Ramadan begint, doen ze door te kijken naar de maan.
Ramadankalender van vorig jaar...

Achterhaald systeem trouwens hoor, naar de maan kijken. We kunnen al jaren met behoorlijke precisie berekenen wanneer er een nieuwe maan en dus (voor de moslims) een nieuwe maand is begonnen.... Maar nee, er moet nog steeds op de ouderwetse manier gekeken worden. Tja en als het dan bewolkt is... dan zit je met de gebakken peren. Want is ie er nou? Of niet? Gelukkig zijn de Turken wel zo slim om zich gewoon aan de berekeningen te houden en begonnen (volgens mij) gewoon op 1 september.

Ik ben de eerste nacht mee op gestaan. Was wel nieuwsgierig hoe het in zijn werk gaat. Dus om kwart voor drie stonden we naast ons bed, kleren aan en op naar beneden. Mijn schoonmoeder en -zus hadden het brood en de warme melk, thee en koffie al klaar gezet. Om 3 uur waren we vol en klaar en gingen we weer richting bed. Dacht ik... Maar toen begon om half vier de imam in de moskee via de luidspeakers de koran voor te lezen. En hard dat dat is joh!!! Daar kan je een uur lang niet van slapen. Dus ik ging mijn bed uit om wat tv te kijken. De nacht was toch al onderbroken dus dat maakte ook niet meer uit.

Om half vijf kon ik weer richting mijn bedje en viel heerlijk in slaap. Het was ook meteen de laatste keer dat ik, voor de gezelligheid, mee op stond.

-In de maand Ramadan wordt de hele Koran gelezen. Speciaal voor deze gelegenheid is de koran in 60 delen opgedeeld en wordt er elke dag uit gelezen. Omdat ze dat niet in een uurtje in de nacht redden, wordt ook na het laatste gebed van de dag, zo rond 8 uur 's avonds, nog een uurtje voor gelezen. En dan doen ze ook nog dagelijks een preek. Dat doen ze overdag rond het gebed van 16.00 uur. En dat doen ze allemaal via de luidsprekers omdat er te weinig plaats is in de moskee en mensen buiten bidden en het ook moeten horen.-

De volgende dag eet en drinkt er dus niemand iets. Best een vreemde gewaarwording in het begin.

De eerste week had ik het erg moeilijk met de Ramadan. Het is een saaie maand voor de niet-gelovige mens..., maar nu ben ik wel gewend.

Marokkanen in Nederland roept dat het zo gezellig is: de Ramadan in Marokko. En misschien is dat voor sommigen ook wel zo. Maar mijn familie vindt het vooral een maand van bezinning. In de stad is het wel druk in de avond. Eigenlijk net als in de zomer...

Maar mijn schoonouders zijn veel in de moskee. Mijn schoonmoeder eet 's nachts extra vroeg (om 3 uur is ze klaar en stapt ze de deur uit) zodat ze op tijd in de moskee is voor een goed plekje.

Na het verbreken van het vasten, de iftar (maaltijd), is ze ook de eerste die zich gereed maakt om de gang richting moskee te maken. Zodat ze op tijd is voor het laatste gebed.

Het gezamenlijke eten doen we wel. Er is vaak harira. Echt een goed vullende soep. Binnen 10 minuten is iedereen klaar met eten en gaat zijn eigen weg. Eenmaal kwam er wat extra familie eten en eenmaal zijn we bij een vriendin van mij gaan eten. Dat is dan wel extra gezellig, maar om nou te zeggen: joepie het is Ramadan, wat een gezelligheid.... Nee. Ik vond het wel echt gezellig bij mijn vriendin maar dat vind ik altijd... dus dat heeft niks met Ramadan te maken.

In de stad is het wel een vreemde gewaarwording: Vlak voor de iftar is het hèèl erg druk op straat en op het moment dat iedereen mag eten en dus thuis is, is het doodstil op straat. Zelfs de meest drukke wegen zijn bewandelbaar. Dansbaar zelfs. Oh oh oh oh, wat zou ik willen dat ik nu een fiets heb! Het is echt een uitgelezen kans om veilig op straat te kunnen fietsen.

7 uur 's avonds... normaal zèèr druk op straat - Rue Mexique -

Om ook eens te ervaren hoe het was heb ik ook een dagje meegedaan.

Ik ben toen niet gaan slapen en om half drie hebben we de trommelaars bekeken. Ja, want ook dat hoort bij Ramadan: ze maken je alvast flink op tijd wakker. De jongens die dit doen trekken dan door de straten en steegjes, hard slaand op hun trom. Een kleine rondvraag onder de Nederlandse Marokkanen leert dat ze het gewèldig vinden: "zo leuk!, het hoort er echt bij hé?" Maar de gemiddelde mens hier boeit het voor geen meter. Het is er gewoon. Het is niet leuk en het is niet stom.

Ik vind het vooral achterhaald en ouderwets... We hebben tegenwoordig allemaal wekkers, telefoons, horloges en andere klokken die ons kunnen wakker maken en ook op een tijd die we zelf kiezen... Je hebt tenslotte de tijd om te eten tot bijna half vijf 's nachts. Dit doet in mijn ogen behoorlijk middeleeuws aan. Anno 2008...

Dus om kwart voor drie 's nachts zaten we gezellig samen te eten. De sHor noemen ze deze maaltijd. En rond half vier zijn we gaan slapen. De volgende dag werden we door de telefoon wakker gebeld: mijn man moest werken. Ik vond dit erg jammer want ik kon zijn steun nu hard gebruiken... Na wat gemopper van mijn kant vertrok hij naar zijn werk en had ik aangekondigd dat ik het dan toch maar niet ging doen. Maar uiteindelijk heb ik enkel gesmokkeld met wat water drinken en heb ik de hele dag niets gegeten.

Echt moeilijk was het niet. Ik vond het ook wel leuk om aan te komen bij die vriendin en dan, net als de rest, niets gegeten te hebben. Dan voel je toch meer hoe het is.

Maar uiteindelijk stelt het niet veel voor, een dagje niet eten. Hoe het is om een maand niets te eten en te drinken, dat weet ik niet. Maar ook daar raak je aan gewend neem ik aan...