Ramadan, the sequel

Nou de ramadan dus...

Hij begon hier op 2 september. Marokko ligt, naar het schijnt, (bijna) altijd een dag achter en doen ze hem ook (minstens) 1 dag langer dan de rest van de wereld. Het bepalen van wanneer de Ramadan begint, doen ze door te kijken naar de maan.
Ramadankalender van vorig jaar...

Achterhaald systeem trouwens hoor, naar de maan kijken. We kunnen al jaren met behoorlijke precisie berekenen wanneer er een nieuwe maan en dus (voor de moslims) een nieuwe maand is begonnen.... Maar nee, er moet nog steeds op de ouderwetse manier gekeken worden. Tja en als het dan bewolkt is... dan zit je met de gebakken peren. Want is ie er nou? Of niet? Gelukkig zijn de Turken wel zo slim om zich gewoon aan de berekeningen te houden en begonnen (volgens mij) gewoon op 1 september.

Ik ben de eerste nacht mee op gestaan. Was wel nieuwsgierig hoe het in zijn werk gaat. Dus om kwart voor drie stonden we naast ons bed, kleren aan en op naar beneden. Mijn schoonmoeder en -zus hadden het brood en de warme melk, thee en koffie al klaar gezet. Om 3 uur waren we vol en klaar en gingen we weer richting bed. Dacht ik... Maar toen begon om half vier de imam in de moskee via de luidspeakers de koran voor te lezen. En hard dat dat is joh!!! Daar kan je een uur lang niet van slapen. Dus ik ging mijn bed uit om wat tv te kijken. De nacht was toch al onderbroken dus dat maakte ook niet meer uit.

Om half vijf kon ik weer richting mijn bedje en viel heerlijk in slaap. Het was ook meteen de laatste keer dat ik, voor de gezelligheid, mee op stond.

-In de maand Ramadan wordt de hele Koran gelezen. Speciaal voor deze gelegenheid is de koran in 60 delen opgedeeld en wordt er elke dag uit gelezen. Omdat ze dat niet in een uurtje in de nacht redden, wordt ook na het laatste gebed van de dag, zo rond 8 uur 's avonds, nog een uurtje voor gelezen. En dan doen ze ook nog dagelijks een preek. Dat doen ze overdag rond het gebed van 16.00 uur. En dat doen ze allemaal via de luidsprekers omdat er te weinig plaats is in de moskee en mensen buiten bidden en het ook moeten horen.-

De volgende dag eet en drinkt er dus niemand iets. Best een vreemde gewaarwording in het begin.

De eerste week had ik het erg moeilijk met de Ramadan. Het is een saaie maand voor de niet-gelovige mens..., maar nu ben ik wel gewend.

Marokkanen in Nederland roept dat het zo gezellig is: de Ramadan in Marokko. En misschien is dat voor sommigen ook wel zo. Maar mijn familie vindt het vooral een maand van bezinning. In de stad is het wel druk in de avond. Eigenlijk net als in de zomer...

Maar mijn schoonouders zijn veel in de moskee. Mijn schoonmoeder eet 's nachts extra vroeg (om 3 uur is ze klaar en stapt ze de deur uit) zodat ze op tijd in de moskee is voor een goed plekje.

Na het verbreken van het vasten, de iftar (maaltijd), is ze ook de eerste die zich gereed maakt om de gang richting moskee te maken. Zodat ze op tijd is voor het laatste gebed.

Het gezamenlijke eten doen we wel. Er is vaak harira. Echt een goed vullende soep. Binnen 10 minuten is iedereen klaar met eten en gaat zijn eigen weg. Eenmaal kwam er wat extra familie eten en eenmaal zijn we bij een vriendin van mij gaan eten. Dat is dan wel extra gezellig, maar om nou te zeggen: joepie het is Ramadan, wat een gezelligheid.... Nee. Ik vond het wel echt gezellig bij mijn vriendin maar dat vind ik altijd... dus dat heeft niks met Ramadan te maken.

In de stad is het wel een vreemde gewaarwording: Vlak voor de iftar is het hèèl erg druk op straat en op het moment dat iedereen mag eten en dus thuis is, is het doodstil op straat. Zelfs de meest drukke wegen zijn bewandelbaar. Dansbaar zelfs. Oh oh oh oh, wat zou ik willen dat ik nu een fiets heb! Het is echt een uitgelezen kans om veilig op straat te kunnen fietsen.

7 uur 's avonds... normaal zèèr druk op straat - Rue Mexique -

Om ook eens te ervaren hoe het was heb ik ook een dagje meegedaan.

Ik ben toen niet gaan slapen en om half drie hebben we de trommelaars bekeken. Ja, want ook dat hoort bij Ramadan: ze maken je alvast flink op tijd wakker. De jongens die dit doen trekken dan door de straten en steegjes, hard slaand op hun trom. Een kleine rondvraag onder de Nederlandse Marokkanen leert dat ze het gewèldig vinden: "zo leuk!, het hoort er echt bij hé?" Maar de gemiddelde mens hier boeit het voor geen meter. Het is er gewoon. Het is niet leuk en het is niet stom.

Ik vind het vooral achterhaald en ouderwets... We hebben tegenwoordig allemaal wekkers, telefoons, horloges en andere klokken die ons kunnen wakker maken en ook op een tijd die we zelf kiezen... Je hebt tenslotte de tijd om te eten tot bijna half vijf 's nachts. Dit doet in mijn ogen behoorlijk middeleeuws aan. Anno 2008...

Dus om kwart voor drie 's nachts zaten we gezellig samen te eten. De sHor noemen ze deze maaltijd. En rond half vier zijn we gaan slapen. De volgende dag werden we door de telefoon wakker gebeld: mijn man moest werken. Ik vond dit erg jammer want ik kon zijn steun nu hard gebruiken... Na wat gemopper van mijn kant vertrok hij naar zijn werk en had ik aangekondigd dat ik het dan toch maar niet ging doen. Maar uiteindelijk heb ik enkel gesmokkeld met wat water drinken en heb ik de hele dag niets gegeten.

Echt moeilijk was het niet. Ik vond het ook wel leuk om aan te komen bij die vriendin en dan, net als de rest, niets gegeten te hebben. Dan voel je toch meer hoe het is.

Maar uiteindelijk stelt het niet veel voor, een dagje niet eten. Hoe het is om een maand niets te eten en te drinken, dat weet ik niet. Maar ook daar raak je aan gewend neem ik aan...