Op vakantie

Ik weet het... het is alweer effies geleden. Maar ik had het dan ook heel druk. Zoals jullie wel weten vooral met mijn 44 urige werkweek. Je zal begrijpen dat ik dan weinig zin (en stof) heb om nog eens achter m'n computer te kruipen. Ook in het weekend komt het er dan maar weinig van.

Verder zijn we op vakantie geweest. Naar Nederland. Samen.

Het was een hels karwei om überhaupt in aanmerking te komen voor een visum en het is de eerste keer dan ook afgewezen om de domme reden dat ik mijn bewijs van uitschrijving uit Nederland niet had bijgevoegd en omdat mijn vader zijn garantverklaring (dat als Marouan zou ontsnappen hij 5 jaar garant staat met een maximum van € 25.000,00) niet op een officieel M47 papiertje had gedaan, maar zelf geschreven. Dat het geheel wel was gelegaliseerd en we nog vele andere bewijzen hadden toegevoegd deed er verder niet toe. Nou ja, dus dat dan nog maar eens ingeleverd en opnieuw de trip naar Rabat gemaakt + opnieuw een betaling à € 66,00 en toen kreeg mijn man de visum wel.

Je moet heel ad rem zijn bij de ambassade en je eerst door de bureaucratische Marokkaanse (spreken geen woord Nederlands) waakhonden worstelen waarbij je heel duidelijk moet aangeven wat je wil. Ook als ze het afwimpelen als niet belangrijk moet je doorbijten en er op staan dat het wel degelijk belangrijk is. Die waakhonden voelen zich erg belangrijk en kunnen je maken of breken: wel een visum of geen visum.

Nou ja, die ellende hadden we gehad en de trip kon beginnen.

Negen juli vertrokken we. Voor Marouan was dit de eerste keer vliegen, de eerste keer in Parijs, de eerste keer dat hij zijn broer weer zag sinds 6 jaar (voor mij de eerste keer). De eerste keer dat hij de vrouw van zijn broer ontmoette (voor mij uiteraard ook de eerste keer). De eerste keer dat hij de TGV nam richting Nederland. De eerste keer dat hij van Parijs naar Nederland treinde. De eerste keer zijn voeten op Nederlandse bodem. De eerste keer bij mijn familie thuis, de eerste keer varen met een bootje. De eerste keer als volwassene op een fiets (ja hoor, hij kan fietsen!), de eerste keer met de Nederlandse dubbeldekker trein, de eerste keer met de tram. De eerste keer in Leiden, Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. De eerste keer mijn oma zien, de eerste keer naar het Nederlandse strand en de eerste keer naar België en Duitsland.

Ook voor het eerst flink shoppen: leuke rok voor mij voor maar 3 euro, een leuke jas voor Marouan voor maar 20 euro, leuke slippers, nog een paar leuke slippers, zwangerschapsbroeken voor mij, Birckenstocks voor mij want mijn voeten passen nergens anders meer in (zeker hier niet met die hitte van meer dan 35 graden), t-shirts voor Marouan, 2 leuke 'hoods' voor Marouan, douchegels en deo's van Axe voor zowat niks, babykleertjes voor bijna nop... Kortom, we hebben ons best gedaan! Nederland is een echt winkelparadijs en alles is er te krijgen.

Daarnaast hebben we natuurlijk uitgebreid Nederland bekeken. En dan vooral de randstad. En dan nog niet eens zo heel veel. Want de tijd vliegt en Nederland mag dan klein zijn er staat wel heel veel in. We zijn dus in de grote steden geweest maar bv. ook in Bloemendaal (aan zee) en Enkhuizen.

Hij vond het echt een hele ervaring, deze reis naar Nederland. En hij heeft er echt van genoten. Ik ook. Voor mij is het ook fijn dat hij nu beter begrijpt waar ik vandaan kom en als ik er nu opnieuw alleen heen ga, weet ie waar ik heen ga. Hij kent nu de Albert Heijn, de ING bank en de HEMA.

30 juli keerden we terug en nu genieten we weer hier. Hopelijk kunnen we dit nog es doen, maar dan met z'n drieën. Want voor wie het nog niet weet of door heeft: er is een kleintje onderweg. Nog 4 maanden te gaan.

Als je Marouan vraagt wat hij het leukste vond zal hij antwoorden: het fietsen. Dat was ook echt heel fijn. Het voelt echt als vrijheid als je op de fiets zit. En je bent overal zo lekker snel. En hij ziet er ook nog es heel leuk uit op de fiets. Kijk maar.