huisje verhuizen

Tja en dan ben je dus een aantal weken in Nederland en ga je op zoek naar een woninkje... Easier said than done........

Ik had voordat ik terugkwam gemaild met de woningbouwvereniging (vanaf nu wbv) en ik bleek nog ingeschreven te staan. Ik had destijds met mijn vertrek mijn kleine huisje een jaar onderverhuurd. Met medeweten van de wbv en het heette ' huis in bewaring geven'. Na dat jaar besloot ik dat ik het in Marokko allemaal wel erg leuk vond en dat ik wilde blijven. Mijn huis ging na dat jaar dus terug naar de wbv. Ik dacht dat ik hiermee nog wel ingeschreven stond bij Woonzicht, het systeem voor woningverdeling in de Leidse regio, maar ik heb me daar eigenlijk niet meer mee bezig gehouden.

Dus toen we een jaar later besloten naar Nederland te gaan ben ik gaan uitzoeken en mailen. Ik bleek inderdaad nog ingeschreven te staan, maar had geen punten gekregen van het huis. Waarom is me een raadsel. Ik twijfel überhaupt of het geen 'goodwill' van een medewerker van de wbv is geweest dat ik nog ingeschreven stond, want ik kreeg pas maanden later een rekening van achterstallige betaling. Dus ik ga maar niet zeuren over woonpunten waar ik misschien nog recht op heb. Ik had bij aanvang in Nederland 44 woonmaanden inschrijftijd... Das een kleine 4 jaar en de wachttijd in Leiden ligt tussen de 4 en 8 (!) jaar. Het is een vreselijke manier van woningen verdelen en voor een groot deel is het een loterij... Hopen dus maar dat hier iets uit komt. Ondertussen ben ik op zoek gegaan naar andere manieren van wonen, want eeuwig bij je moeder is op deze leeftijd ook geen doen. Je hebt gewoon je eigen plek nodig! Ikke toch.

Kopen op de normale huizenmarkt is geen doen voor mij want daarvoor verdien ik te weinig. Deze optie valt sowieso af.

Tijdelijk huren via de wbv dan maar.... ze hebben tenslotte afbraakwoningen die nog vaak wel dik een jaar bewoond kunnen worden... Maar nee, dit is geen optie, want ze "zetten geen kinderen op straat." Die laten ze kennelijk liever op straat staan.

Urgentie is niet aan de orde, want ik ben geestelijk, sociaal en medisch gezien gezond.. Ook een optie die afvalt.

Huren in de prive sector dan maar... Dat moet toch lukken... Maar Leiden is vreselijk natuurlijk als studentenstad. De prijzen liggen bizar hoog en je moet minstens 3, vaak 4, keer zoveel verdienen wat je aan huur kwijt bent. Voor een beetje 2 kamer appartement mag je dan minstens 2100 euro netto verdienen. En dat heb ik niet... Dus deze sector valt ook af.

Dan kopen via de wbv. Ze hebben een systeem waarbij mensen met een lager inkomen ook kunnen kopen. Dat is mooi, dacht ik! Dus ik schreef me in en wachtte het af. En ja hoor, ik kreeg een brief thuis. Ik was 10e op de lijst en mocht komen kijken. Het was een appartement van bijna 90 m2. Erg goed qua indeling. Maar ja, 10e hé... Best een eind weg op de lijst. Toch, ineens op een dinsdag om half 6 word ik gebeld. Dat ik aan de beurt ben. Of ik het wil hebben? Ja natuurlijk! Een huis!!! Dus ik naar de hypotheek adviseur. Een leuk gesprek, maar als snel bleek dat ik geen geld bij een bank kon lenen om de simpele reden dat mijn man niet in Nederland woont. Want ik wist niet of ik in gemeenschap van goederen getrouwd was of niet. Ik had niets geregeld in mijn huwelijkscontract. In Nederland ben je dan in gemeenschap van goederen getrouwd, dus kon ik, volgens de banken, niets lenen. Want mijn man moest dan op z'n minst in Nederland wonen. Voor als ik kom te overlijden... dat ze dan bij iemand iets kunnen halen.
Een enorme domper... dat kan ik je wel vertellen. Wat voelde ik me ellendig. Zooo dichtbij en toch zo ver weg. Ik had het in mijn handen en het glipte er zo doorheen.
Toen hoor ik dat je tijdens je huwelijk de vorm ervan kan veranderen. Dus dat je naar huwelijkse voorwaarden kan gaan en vice versa. Maar van gemeenschap van goederen naar huwelijkse voorwaarden is een heel gedoe, want dat moet geregeld worden bij de rechtbank en kost zo duizenden euro's. De notaris die ik om advies vroeg ging voor me uitzoeken of ik niet volgens het Marokkaans huwelijks recht mocht handelen. Dat zou betekenen dat ik enkel op mijn naam een huis mag kopen omdat bij Islamitisch recht er niet zoiets als gemeenschap van goederen bestaat, tenzij je dat apart regelt. Je trouwt dus altijd op huwelijkse voorwaarden zeg maar. Een ander onderdeel daarvan is dat je ook altijd je eigen achternaam houdt en niet die van je partner aanneemt. Een redelijk raar gebeuren in mijn ogen... Je heet altijd Esman en ineens zou ik el Hayek moeten heten. Alsof ik ineens iemand anders word puur door een papiertje. Die logica is er bij mij nog nooit in gegaan. Maar dit terzijde.
De notaris zocht uit en raak: ik mag kopen enkel op mijn eigen naam. Toch balen dat dat eerdere huis dan door mijn neus is geboord.
Ondertussen echter kreeg ik een aanbieding waar ik inmiddels op ben ingegaan. De zus van een collega gaat bijna 9 maanden op reis. En zocht iemand voor haar huis. Het is een 2 kamer appartement, maar groot genoeg voor ons! Dus vanaf 8 oktober, als ik met man en kind compleet ben, gaan we weer in Leiden wonen. Tijdelijk, en ik heb zo de kans op een wat rustigere manier iets permanents te vinden. Huren of kopen via de wbv.
En bij een volgend koophuis krijgt deze notaris mijn geld. Hij zocht uit waar een ander 195 euro per uur ex BTW voor vroeg, en ik wilde alleen maar advies.

Huren via de wbv: een lot uit de loterij... zie m maar te vinden. Tijdelijk huren in een afbraakwoning: mag niet, want ze zetten geen kinderen op straat. Kopen: kon ik niet omdat mijn man niet in Nederland woont. Privé huren: ik verdien te weinig.... Maar goed. Al deze problemen zijn nu -tijdelijk toch- voorbij. Ik heb een plekkie enne: Meester de Vries, ik kom er hopelijk snel aan!