Voorbereidingen voor het huwelijksfeest

Vandaag is het dan echt begonnen. De voorbereidingen voor het feest. Eigenlijk de 2 feestjes.
Want op vrijdag heb ik een hennafeestje. Rond 3-en komt er dan een vrouw en ze zal henna bij me zetten. Op mijn handen en op mijn voeten! Ben heel benieuwd of ik het volhoudt.... het schijnt zo’n 2 uur te duren voordat ze met mij klaar zijn. We hebben een klein groepje vrouwen uitgenodigd. En een ieder die dat wil kan ook een hennatattoo laten zetten.
Op zaterdag is dan het echte trouwfeest. Dan komen er een heleboel vrouwen uit de buurt en familie en vrienden. En natuurlijk een deel van mijn familie en vrienden!

De schoonmoeder en –zussen zijn op dit moment de gang aan het schoonmaken. Van boven tot onder. Met een heleboel emmers met water en nog meer water en bezems. De muren worden geschropt, de vloer geboend. Het moet weer echt wit worden. Vuil van handen aan de reling van het naar boven en beneden lopen. Nou had ik het van de week al schoongemaakt, maar dat is niet zoals er hier wordt schoongemaakt. Ik had gewoon geveegd en daarna een lekker sopje gemaakt en gedweild met een doek die ik onder de swifferachtige stok die ik, had gedaan. Schoon. Fris. Klaar.
Totdat ik zag hoe zij te werk gingen.... Het ruikt in ieder geval weer heerlijk fris. En eerlijk is eerlijk: het vuil van de handen is weg.

De doosjes voor de koekjes zijn gekocht. Da’s een traditie hier: elke gast krijgt een doosje met koekjes. Voor elk feest. Dus op het hennafeestje krijgt de gast dit, en op het trouwfeest ook. Echter de doos met koekjes op vrijdag is minder gevuld dan die van zaterdag.
Hoe dat precies gaat dat weet ik nog niet. Marouan zei me dat als je de koekjes bij de uitgang neerzet sommige vrouwen dozen tegelijk zullen meenemen, want ze hebben thuis kinderen. En ze vinden dan dat ze die voor hen moeten meenemen. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Per gast is er een doosje. Gewoon zoals het hoort. En die krijgen ze al tijdens het feest.
Van de week arriveren de koekjes en dan is het de bedoeling dat we ze gaan inpakken. Heel benieuwd hoe dat dan gaat. En waar we al die doosjes laten.

We moeten inkopen gaan doen voor het eten van beide dagen. We hebben van de familie een lijstje gekregen wat er ingekocht moet gaan worden. Er moet véél worden ingekocht: olijven (2 kilo zonder pit), ingemaakte citroen (1 kilo), pruimen (3 kilo), amandelen (3 kilo) en verder natuurlijk kip, vlees, uien en fruit. De olijven, citroenen, pruimen en amandelen zullen wij samen alvast aanschaffen. Het is spul dat je langer van te voren kan kopen.
En dan wordt donderdag de rest aangeschaft. Met de auto. Oom komt ons dan ophalen, want hij heeft een auto. En dan gaan we naar een markt net buiten Tanger. Waar alles net effe goedkoper is.
Het drinken (sapjes) kopen we in de winkel om de hoek. We blijven niet sjouwen.
En dan komt er zaterdag een vrouw die voor het grote feest zal koken. Vrijdag doen de dames het samen zelf.

Ik, als bruid, hoef eigenlijk niks te doen. Maar ik wil natuurlijk wel wat helpen.
Kijk, voor het grootste gedeelte ben ik een sta-in-de-weg, dat is wel duidelijk. Ik heb hier echt geen kaas van gegeten. Daarom heb ik mijn hulp voor het schoonmaken van de gang ook maar niet aangeboden. Daar zit een heel systeem in namelijk.
Doosjes vouwen en er koekjes instoppen, dat kan ik wel. Boodschappen kopen, dat kan ik ook. En verder laat ik de planning aan hen over. Dat gaat tot nu toe echt héél erg goed en ik heb er alle vertrouwen in. Nog 5 nachtjes slapen...