Naar de dokter

Nee ik niet, maar Marouan.
Dinsdagnacht werd ie wakker met een rug en nek die die niet meer kon bewegen. Hij vond het beter als ie maar in bed bleef liggen. Ik heb nog braaf wat gedrukt, gemasseerd en ingesmeerd met Midalgan waar volgens hem de pijnlijke plek was, namelijk zijn nek, maar 'de' plek kon ik niet vinden.
Uiteindelijk vond zijn moeder 's middags de boosdoende plek: in zijn rug. Tegen zijn ruggengraat, net onder zijn schouderblad. En ja hoor, ik voelde een harde spier wegschieten. Marouan kronkelde van de pijn onder mijn handen weg. Mmmmm, kennelijk deed het echt pijn! Nog maar es smeren en masseren dan en nu op de juiste plek. Wat ibuprofen erin, nadat de avond was gevallen uiteraard want het is Ramadan, en hopen op een goede afloop.
De volgende dag voelde hij zich prima en ging weer naar zijn werk. Hij had nog wel wat pijn, maar hij kon zijn hoofd weer bewegen. 's Middags bij thuiskomt (tijdens Ramadan werkt hij tot 3 uur) een blije Marouan. Het ging prima en hij had zelfs was stenen versleept. Daar vroeg een landeigenaar om en ze kregen extra betaald. Top natuurlijk... Alleen was dat van korte duur, want zijn spier was niet echt blij met die extra stenen. Dezelfde avond nog lag ie weer met veel pijn en een stijve nek en rug op bed. Smeren en een ibuprofennetje maar weer was mijn idee.
Tijdens het ontbijt om 3 uur 's nachts wat hij samen met zijn ouders eet (ik slaap namelijk gewoon door...) vonden zijn ouders dat ie de volgende dag toch maar naar de dokter moest. Dus donderdagmorgen vertrok ie naar de dokter.
Tweeëneenhalf uur later kwam ie terug met de mededeling dat ie 'an open door' in zijn rug heeft. Een open deur????? Ik schoot in de lach. Ja, echt! Hij had het zelf gezien op het apparaat (ik weet niet wat voor apparaat, maar neem aan iets van een echo of een röntgen, dat hebben ze hier kennelijk bij de huisarts). Aan de rechterkant van zijn rug zat een heel gat. Dat heet hier zo... spierpijn in je rug, stijve nek etc.: een open deur. Krijg je van de kou.
Een open deur dus. En hij had een recept mee. Met 3 dingen erop die ik helaas niet kon lezen. Want dat scheelde in aanschaf aan onzinmedicijnen en dat scheelt weer geld.
Nou ben ik hier pas 1 x naar een huisarts geweest, en toen kreeg ik voor een klein ontstoken teentje een recept mee voor één antibioticakuur, een middel om de ergste bijwerkingen van de antibiotica tegen te gaan (in te nemen met een yoghurtje anders is het slecht voor je maag) en een antibioticazalf mee. Ik heb enkel de antibioticazalf gehaald. Das altijd wel handig en binnen 1 dag was de teen niet meer ontstoken. Maar dat kwam misschien ook omdat ik zelf al een dag in de Ariël had gezeten (bij gebrek aan Biotex).
Ik was dus behoorlijk argwanend naar wat ie voorgeschreven had gekregen voor deze open deur. Ik stelde voor om het maar gewoon te halen en dat we dan wel gaan uitzoeken op internet wat wat is en waarvoor.
Dus hij kwam terug met iets dat Rémox heet en waarvan de bestandsnaam Piroxicam is. Dit moest ie nemen tegen de pijn. Opgezocht op Wikipedia en dit is het: "(..) wordt gebruikt om de symptomen te verlichten bij reumatoïde artritis, de ziekte van Bechterew en artrose. Het zou uitsluitend moeten worden ingezet door artsen met ervaring in de behandeling van chronische gewrichtspijnen. Bij langdurig gebruik van piroxicam zijn maatregelen nodig om maagbloedingen te voorkomen."
Mmmmm.... juist ja. Volgende medicijn dan maar es bekijken: Oedes, werkzame stof Oméprazole. Drugs.com zegt het volgende: "Omeprazole is used to treat gastroesophageal reflux disease (GERD) and other conditions caused by excess stomach acid." Dit is dus het tegengif van Rémox.
En als laatste opgezocht: Relaxol. Werkzame stoffen zijn paracetamol en iets dat Thiocolchicoside heet. Dit is een spierontspanner, volgens Wikipedia, "with anti-inflammatory and analgesic actions, also for the treatment of muscular spasms and for rheumatologic, orthopedic, and traumatologic disorders."
Dit leek me wel te doen, en ik vertelde Marouan dat als ik hem was enkel de laatste zou gebruiken en vertelde waarvoor de eerste twee medicijnen gebruikt worden.
Dat vond ie ook wel, dus nu gebruikt ie enkel de laatste. En het helpt redelijk. Nu volgens mij gewoon een kwestie van geduld. Even afwachten dus.
Ik ben benieuwd wat men je voorschrijft als je eens echt iets hebt...